Rutte-I wordt een deja-vu

Door de stilte die Mark Rutte, Maxime Verhagen en Geert Wilders in acht nemen is het koffiedik in Den Haag uit de kast gehaald. Wat voor kabinet kunnen we verwachten?, is de grote vraag. Komt er een volledig kabinet, met alle drie de partijen, of een minderheidskabinet, met gedoogsteun van de PVV of het CDA? Leuke vragen voor aan de borreltafel, maar vrij irrelevant. Vele malen interessanter is wat er in het regeerakkoord komt te staan. Ik voorspel dat het vrij herkenbaar zal zijn, want Rutte zal grotendeels verder willen gaan waar hervormingskabinet Balkenende-II (CDA/VVD/D66) ophield.

De VVD  staat te popelen om in zee te gaan met het CDA en de PVV. Eindelijk kunnen de dames en heren realiseren wat zij al zo lang ambiëren: het creëren van het eerste, echt rechtse kabinet sinds de Tweede Wereldoorlog.  Ten langen leste kan de VVD linkse lovebabies de nek omdraaien.

Rutte-I zal vooral rijk zijn aan sociaal-economische plannen, veel minder aan sociaal-culturele. Er zal in zijn algemeenheid een verschuiving plaatsvinden van financiering door collectieve omslagsystemen en solidariteit naar bekostiging door de individuele burger zelf.

Het ontslagrecht wordt geflexibiliseerd, de verhoging van de AOW-leeftijd gaat door, de WW verkort, uitkeringen verlaagd, lonen gematigd dan wel bevroren, de huurmarkt geliberaliseerd – lees: de oude plannen van Sybilla Dekker afgestoft – de zorgsector hervormd en het zorgpakket uitgekleed (eigen risico verhoogd, de zorg- en huurtoeslag bevroren).

De studiefinanciering gaat op de schop (ook al was het CDA daar in de campagne nog zo fel tegen) en de hypotheekrenteaftrek blijft gehandhaafd, terwijl het systeem van ontwikkelingshulp wordt versoberd.

De PVV krijgt zijn zin qua ‘linkse hobbies’: subsidies worden verlaagd of afgeschaft. Plannen als de kilometerheffing gaan niet helemaal de prullenbak in maar zullen ‘onderzocht’ blijven worden om het CDA te paaien. In de praktijk betekent het waarschijnlijk dat het plan de ijskast in gaat.

De vennootschapsbelasting wordt verlaagd, zij het niet veel om de buurlanden niet te schofferen (een al te grote verlaging zou een ‘belastingenrace naar de bodem’ uitlokken) en de regeldruk voor ondernemers verminderd.

Ook worden ministeries hoogstwaarschijnlijk samengevoegd en zullen gemeenten meer zaken zelf moeten gaan bekostigen, net als onder Balkenende-I en -II. Daar komt dan wel bij dat de onroerendzaakbelasting (OZB) gemaximeerd wordt, als het aan de VVD ligt, opdat gemeenten de rekening van de hogere kosten niet via die route  neerleggen bij de burger.

Dat kan die burger dan waarschijnlijk financieel sowieso niet aan, want de kosten van levensonderhoud zullen immers al flink gestegen zijn terwijl er een pas op de plaats gemaakt wordt qua loonontwikkeling.

Vermoedelijk zal Rutte-I al deze plannen niet meteen al willen doorvoeren. De combinatie VVD/PVV/CDA ontbeert immers een meerderheid in de Senaat en Rutte, Verhagen en Wilders zullen de kiezer niet al teveel schrik aan willen jagen zolang er nog verkiezingen voor de Eerste Kamer op stapel staan.

Geert Wilders krijgt als huiswerkopdracht mee dat hij de Provinciale Statenverkiezingen van 2011 met een flinke marge moet winnen teneinde de regering ook in de Eerste Kamer aan een meerderheid te helpen, waarna de hervormingsplannen van Rutte-I elkaar in sneltreinvaart zullen opvolgen.

Naschrift: sommigen beweren dat Balkenende-I (CDA/VVD/LPF) het eerste echte rechtse kabinet van Nederland was. Dat is niet zo: middenpartij CDA was leidend. Rutte-I wordt het eerste echte rechtse kabinet onder leiding van de VVD.

Kaj

Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.