En daar is een commissie dan maanden mee bezig geweest… Vandaag kwam voorzitter Ruud Vreeman met zijn rapport over hoe het kwam dat de PvdA de afgelopen verkiezingen verloor. Alles, maar dan ook alles uit het rapport is hier tot in den treure al besproken, verbeeld, afgevinkt, doorgenomen, doorgezaagd, duidelijk geworden. Kortom, daar wordt niet nog een keer cyberspace voor verbruikt; lees de posts over de PvdA op deze site maar terug. Het Vreeman-rapport kan gewoon in één zin samengevat worden, en wel als volgt: ‘PvdA, wees eens wat minder naïef.” Punt. De volgende stap: zien of er iets mee gebeurt.
Categorieën
HET ZIJN DE KLEINE DINGEN DIE HET DOEN
Edith Hooge is uit de PvdA-Commissie Vreeman gestapt. Dit omdat zij het kennelijk niet eens was met het feit dat PvdA-leider Wouter Bos, Tweede Kamer-fractievoorzitter Jacques Tichelaar en interim-partijvoorzitter Ruud Koole inzage kregen in de laatste versie van het rapport dat moet uitwijzen hoe en waarom de PvdA de verkiezingen van afgelopen jaar verloor. Volgens berichten in de media zouden Bos, Tichelaar en Koole enkele veranderingen in het eindrapport hebben aangebracht. In een uitzending van NOVA zegt Hooge: “Ik dacht dat ze het rapport ter inzage kregen en niet dat ze zich zouden buigen over de adviezen daarin, zoals nu is gebeurd.” Volgens NOVA behelsden de aangebrachte veranderingen “enkele A4’tjes”, prominente PvdA’ers zeggen dat de veranderingen “minimaal” en “tekstueel” zijn. Laten minimale tekstuele veranderingen nu net het verschil kunnen zijn tussen hoop en vrees en waarheid en manipulatie. Niets is belangrijker in de politiek dan semantiek. Daarom: Vreeman c.s., als jullie lef hebben dan openbaren jullie niet alleen de eindversie aanstaande vrijdag – als het eindrapport mét veranderingen gepresenteerd wordt – maar óók de niet-aangepaste versie. Gewoon om eens te zien of die ‘minimale tekstuele’ veranderingen wel echt zo ‘minimaal’ zijn. Gebeurt dit, dan is er niks aan de hand. Gebeurt dit niet, dan valt er iets te verbergen. En dan geldt: “It’s not the crime, it’s the cover-up.” Openbaren dus, die niet-aangepaste versie!
Al Gore remains as ambiguous as ever about whether or not he will again run for the presidency. He has thus far said either “no” or makes statements that imply a “no”, but has until now not definitively and completely ruled out another run. Of course, he has some very sound reasons not to run for president again, some of them tied to the realities of being president, while other reasons seem more personal. Aside from that, remaining ambiguous as he has also keeps him in the attention limelight, which is good for people who want to sell an idea, or even books. But on the other hand: if Gore is so adamant that his nation’s stance on global warming should change, then there is one glaring reason, one truth why he should run: it is only a president that can turn ideas into law.
Het is momenteel, en tot veler verrasing in de mode: het links-liberalisme. Onlangs waren er geluiden dat (wel of niet prominente) leden van de PvdA, D66 en de VVD weer eens in gesprek waren over de oprichting van een links-liberale partij, en her en der staan er mensen op die roepen dat zij zich ontheemd voelen, danwel niet meer gerepresenteerd door de huidige politieke partijen. Sommigen onder hen gaan verbanden aan en richten initiatieven op als www.linksliberaal.org. Maar ook zijn er (al een tijd bestaande) initiatieven als www.luxvoor.nl, een talk-shop die ook graag over en door de partijen heen wil gaan. Maar ja, ‘links-liberaal’, wat is dat nu precies, en hoe verhoudt het zich dan tot de bestaande partijen en stromingen? Is het wel zo nieuw danwel vernieuwend, en: moeten we er op wachten?
Wouter Bos hield op 2 december 2005 een toespraak tijdens een bijeenkomst georganiseerd door de Progressives, een verband van politici – professioneel of niet – uit diverse landen. In die toespraak ging hij in op de strijd tegen ‘het’ terrorisme, en stond hij stil bij wat volgens hem de oorzaken van het Islamitisch terrorisme zijn, en hoe zulk terrorisme wat hem betreft bestreden dient te worden. De bestrijdingsmiddelen die hij noemde waren redelijk to the point maar zie terrorisme als een ziekte: de gewelddadigheden zijn de symptomen, de uitkristallisering die aan het eind van een lang traject plaatsvindt. Je kunt de symptomen bestrijden maar zoals met alle ziektes is het belangrijk om de oorzaak van de ziekte vast te stellen. En in de diagnose van de oorzaak van de ziekte maakt Bos, net als vele politici, nu juist een fundamentele fout.
Categorieën
LONEN, LONEN, LONEN
Houd maar op, het heeft geen zin. Leg die hele zogenaamde ‘kennis-economie’ maar in een vuilniszak en geef hem mee aan één van de weinige, ons nog resterende ‘beschermde’ banen: de vuilnisman. India en China beconcurreren ons op lonen, evenals landen in Oost-Europa, en dat terwijl wij de trom der kennis-economie slaan. Heeft dan niemand in de gaten dat iedere verdere ontwikkeling in de informatietechnologie het wegbrengen van banen naar India, China en noem de Oost-Europese landen maar op juist vergemakkelijkt? Tsja. Is die gedoodverfde kennis-economie onze redding? Welnee. Er zijn slechts twee mogelijkheden: of wij brengen onze lonen omlaag tot het niveau van de eerder genoemde concurrenten – onmogelijk indien wij onze huidige levensstandaard willen behouden, wat het geval is – of we zorgen er als de sodemieter voor dat de loonkosten in die landen omhoog gaan. Ik kies voor het laatste. Ergo: alle macht aan de vakbonden! (En ik had nooit gedacht dat ik dat zou schrijven.)
Categorieën
SARKO EN ZIJN GEVECHT MET DE STRAAT
Met een verkiezingsplatform dat bestond uit twee pilaren – een spijkerharde opstelling tegen het racaille in de banlieueus en rechtsliberale hervormingspolitiek – neemt Nicolas Sarkozy op 17 mei zijn intrek in het Elysée en dan begint het echte werk pas. Het uitvoeren van zijn ideeën zal in Frankrijk op veel verzet stuiten en voor het doorvoeren van zijn plannen zal hij een meerderheid van zijn partij, de UMP, nodig hebben in zowel de Assemblée als de Senaat. In het laatste orgaan zal het geen probleem zijn maar de Assemblée – het parlement – is dat een ander verhaal. Want er is ook nog een ’tweede Assemblée’ dat in Frankrijk steeds weer machtiger lijkt dan alle andere vertegenwoordigende instituties: de straten van Parijs, waar politici gemaakt of gebroken worden. ‘Sarko’ mag dan het Elysée gewonnen hebben, het is voor hem en zijn UMP raadzaam tot na de parlementsverkiezingen in juni het hervormingskruit droog te houden.
Iedereen liep ermee weg in de jaren ’90 van de vorige eeuw: de zogenaamde ‘Derde Weg’, een “nieuwe vorm van politiek” (Bill Clinton) die “het onderscheid tussen links en rechts overbodig maakt” (Tony Blair). Vooral centrum-linkse politici in landen waar hun partijen het electoraal al jaren slecht deden hadden veel baat bij de nieuwe mantra. Bill Clinton bewierookte de Nederlandse premier Wim Kok als één van de wegbereiders voor de politiek van de ‘Derde Weg’.
Nu, in 2007, zit die ‘Derde Weg’-stroming in het verdomhoekje. Maar wat was die ‘Derde Weg’ dan eigenlijk? Was het uberhaupt wel een voorbedachte, ‘nieuwe’ politiek? Wouter Bos, tegenwoordig leider van ’s Neerlands grootste centrum-linkse partij, zweert nog steeds bij die politiek, zo bleek onlangs uit een mail aan alle partijleden. En dat ondanks het feit dat de verkiezingen van de afgelopen jaren hem tot nadenken zouden moeten stemmen.
De politiek van het ‘midden’ is nu even niet populair, zo lijkt het. De argeloze nieuwsconsument die de verkiezingen van de afgelopen twee jaar van een afstand bekijkt zou namelijk vrij snel tot de conclusie kunnen komen dat het, gezien de verliezen van de PvdA aan de SP, electoraal niet verstandig is om je als partij al de gematigd op te stellen. Immers, de PvdA blijft in de peilingen de kiezersgunst verliezen aan de SP. Toch klopt dat niet, want de conclusie dat ‘het midden’ op dit moment geen veilige optie zou zijn voor een partij wordt geloochenstraft door het CDA, dat weliswaar ook ietwat moest inleveren de afgelopen tijd, maar toch nog flink meer zetels heeft dan aartsrivaal PvdA. Dus hoe zit het nu? Hoe kan het dat de trend is dat middenpartij PvdA blijft verliezen van de SP, maar het CDA tegelijkertijd stabiel blijft? Bediscussiëer het hier in een nieuwe feature van deze blog: De Discussie, die plaatsvindt via de comments. Ik ben benieuwd!
Categorieën
Terug van weggeweest
De schrijver dezes was er even tussenuit, genietend van een prachtige vakantie in Zuid-Oost Azië. Vanaf deze week dus weer aan de slag.