Wie nog twijfelde over het belang van de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam voor de landelijke politiek, kan die twijfels definitief van zich af schudden. Want op 9 februari kruisen nationale politiek leiders Jesse Klaver (GroenLinks), Thierry Baudet (Forum voor Democratie), Lodewijk Asscher (PvdA), Alexander Pechtold (D66), Sybrand Buma (CDA) en Lilian Marijnissen (SP) de degens in een debat over Amsterdam.
Hoe beïnvloed je mensen die kritisch zijn over wat er op social media wordt geroepen? Simpel: je richt je eigen ‘onafhankelijke’ media op. De Oostenrijkse rechts-populistische partij FPÖ bewijst het succes van een lange termijn-strategie.Â
De komende gemeenteraadsverkiezingen beloven spannend te worden. Nieuwkomers Denk, Forum voor Democratie, Sylvana Simons en 50Plus rammelen aan de stadspoorten. Zij vormen een directe bedreiging voor de SP, PvdA en VVD. D66 maakt zich op voor verlies en GroenLinks zoekt al meubilair voor de wethouderskamers uit.Â
Geert Wilders kent maar één communicatiestrategie: die van de overtreffende trap. Hij heeft geen partijorganisatie, geen vrijwilligers die hem helpen zijn boodschap te verspreiden en geen eigen media-team behalve zijn eigen Twitter-account. Nu hij merkt dat Thierry Baudet serieus inbreuk op zijn electoraat begint te maken kan hij weinig anders dan een nóg grotere mond opzetten in de hoop op aandacht. Vandaar zijn aangifte tegen Mark Rutte.
November 2017. ‘Megafoonpolitiek: Hoe Politieke Partijen Proberen Ons Te Beïnvloeden’ is klaar. Althans, het manuscript – nu volgt nog de redactie. Megafoonpolitiek poogt inzicht te geven in hoe politici en politieke partijen proberen ons, kiezer, te beïnvloeden in de jacht naar onze stem.Â
Met de moed der wanhoop dreigt Europarlementariër Paul Tang zich kandidaat te stellen voor het lijsttrekkerschap van de Partij van de Arbeid. Hij weet zelf waarschijnlijk ook wel dat hij zoiets niet zou winnen. Tang wil vermoedelijk vooral een signaal afgeven: dat er ook echt iets te kiezen moet zijn bij een eventuele lijsttrekkersverkiezing omdat de PvdA in zijn beleving anders grote schade oploopt.
Een ijzeren wet is dat kiezers op links en rechts als inwoners van twee stadjes hun eigen drakendoder willen die de grote draak van de andere stad doodt. Een tweestrijd tussen links en rechts, dus. Om die reden doen linkse en rechtse partijen er in de aanloop naar de verkiezingen alles aan om hun lijsttrekker tot de kandidaat van ‘hun’ zijde (links of rechts) te maken. Het is een soort officieuze voorverkiezing die gaat over de aanstelling van de drakendoder.
Nederlandse kiezers stemden op 6 april niet het associatieverdrag met Oekraïne weg, maar de Nederlandse parlementaire goedkeuring ervan. Dat verschil heeft consequenties. Want het biedt Mark Rutte ruimte om te manoeuvreren en de Europese Commissie het excuus om te zeggen dat het een puur Nederlands probleem is.
Wederom ophef en verontwaardiging wegens belastingontduiking en -ontwijking, ditmaal naar aanleiding van de Panama Papers. Nu zijn leden van met name linkse politieke partijen het zat. Ze willen en krijgen een parlementaire mini-enquête om mensen die tot dusver weigerden mee te werken aan hoorzittingen onder ede te kunnen horen.
Het is te hopen en waarschijnlijk te verwachten dat de gedaagden grote spiegels meenemen. Want dat kan politiek Den Haag goed gebruiken; een paar weken geleden nog riep bijna de voltallige Tweede Kamer (inclusief nota ben de SP) immers op tot belastingontwijking voor ‘onze’ havens.
