Geert Wilders is begonnen met schuiven. In het zicht van de verkiezingen past de ras-opportunist zijn strategie aan: hij laat zijn hangbruggen richting CDA- en VVD-stemmers opzichtig zaken door zichzelf meer salonfähig te maken. Aan de andere kant haalt hij de hangbruggen richting het CDA en de VVD zelf juist op. Daarmee geeft hij uitvoering aan een strategie die eerder uitlekte dankzij de infiltratie van zijn PVV door een journaliste van HP/DeTijd.
Nederland mag over enkele maanden weer naar de stembus om een nieuwe regering te kiezen. Het slagveld ligt er nu nog maagdelijk en bloemrijk bij, maar is wel totaal overhoop gegooid nu de PvdA uit het kabinet gestapt is. Sommige partijen moeten hun strategie fors bijstellen. De contouren van het nieuwe slagveld zijn duidelijk.
Het debat met de lijsttrekkers van de politieke partijen in Amsterdam Zuid maakte eens temeer duidelijk hoe machteloos de stadsdeelpolitiek is. Tijdens de druk bezochte namiddag moesten lijsttrekkers naar de smaak van de aanwezigen te vaak toegeven dat ze weinig tot niks in de melk te brokkelen hebben in hun eigen stadsdeel.
De Partij van de Arbeid heeft ingestemd met een plan om het eigen politieke gezicht te redden rond de kwestie Afghanistan. De partij gaat akkoord met het sturen van ‘opleiders’ naar een ander deel van Afghanistan, vermoedelijk naar de ‘veiliger’ zone in de Duitse zone in het noorden. Maar het is een woordenspelletje. Defensie komt nu al opleiders tekort voor Nederlandse militairen in Nederland. Het worden dus gewoon de al aanwezige commando’s, met alleen een andere titel op hun visitekaartje.
Hans Hoogervorst trok op vrijdag 29 januari fel van leer over transparantie bij banken. Als getuige voor de Commissie De Wit, die het ontstaan van de kredietcrisis onderzocht, zette de voorzitter van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) zijn heilig boontje-pak aan en sprak over belangen. Die van financiële instellingen zouden lang niet altijd in het belang van de maatschappij zijn, fulmineerde Hoogervorst onder meer. Maar Hoogervorst heeft zélf minstens één keer partij getrokken voor een bank. En wel ING. Lees hier maar. Schandalig dat de commissie De Wit Hoogervorst zo makkelijk weg liet lopen; als er één toezichthouder is geweest die tijdens een moeilijk moment niet partij koos voor het maatschappelijk belang maar het belang van een Nederlandse grootbank, dan was hij het. Fortis, een buitenlandse bank, kreeg een onderzoek van de AFM aan de kont vanwege het achterhouden van informatie. ING niet.
“Hallo, ik ben Paul Tang, lid van de Tweede Kamer voor de Partij van de Arbeid, u weet wel: die partij die door arbeiders de ‘partij van de rijkelui’ genoemd wordt! Welnu, wij gaan náást de arbeiders nu ook de rijkelui aanpakken. En wel hierdoor: we lanceren een nieuw, slecht idee dat niets oplost, maar een paar centjes extra oplevert in de schatkist en dat uiteindelijk nergens toe leidt. Wil je weten wat het is? Lees het hier! Groetjes, Paul Tang.”
De Partij van de Arbeid is in De Eerste Grote GR2010 Twitterpoll de populairste partij voor de aanstaande gemeenteraadverkiezingen van 3 maart. De PvdA kwam op één met 193 van de 786 stemmen (25%), D66 was een dichtbije tweede met 156 stemmen (20%), Groenlinks was een goede derde met 143 stemmen (18% ) en de VVD kwam nipt onder Groenlinks binnen op de vierde plaats, met 142 stemmen (eveneens 18%).
D66 in Amsterdam maakt de ene amateuristische fout na de andere in de campagne. De stadsbrede verslaggeving over de slecht verlopen debatten voor lijsttrekker Ageeth Telleman liegen er niet om. Enige wanhoop is al te bespeuren, zoals de reactie van D66-voorzitter Teun Gautier in de reactiepanelen van Het Parool onderaan het artikel laat zien. Het eerste debat verliep ook niet bepaald vlotjes. Tot overmaat van ramp moet een D66-voorlichter de eigen lijsttrekker corrigeren – in iedere campagne een negatieve gebeurtenis van epische proporties. Dit soort aandacht kan D66 missen als kiespijn. En dit soort berichten, waarin de ene afdeling van D66 de andere tegenspreekt, helpt ook niet bepaald. Maar zal het allemaal genoeg zijn om de verkiezingen te verliezen?
PvdA-leider Wouter Bos maakte in de uitzending van Buitenhof op 17 januari één grote splijtzwam met het CDA duidelijk: de bezuinigingen op de zorg. In de aanloop naar de gemeenteraadverkiezingen op 3 maart heeft de PvdA een onderwerp nodig waarmee het zich op positieve wijze kan profileren, en waarmee het tegelijkertijd het CDA kan slaan. Politiek gezien een uitermate handige strategie, want bezuinigingen op de zorg zijn anathema voor het vergrijzende CDA-electoraat.
Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou het CDA een dramatisch verlies lijden. Vergelijkbaar met 1994 zouden de christendemocraten 20 zetels verliezen. In dat jaar werd Paars-I gevormd en dat betekende een acht jaar durende tocht door de woestijn in de oppositie voor het CDA. Hetzelfde scenario dreigt nu weer, als het huidige kabinet valt en er verkiezingen worden uitgeschreven. Het CDA zou gedwongen zijn om weer met Jan Peter Balkenende de verkiezingen in te gaan, omdat er geen tijd zou zijn om een vervanger klaar te stomen. Dat is de reden waarom het CDA er alles aan doet om verkiezingen te voorkomen, zelfs als dat een knieval voor aartsrivaal PvdA inhoudt.
