Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.
Het is armoe troef bij de oppositie sinds de bekendmaking van de regeer- en gedoogakkoorden die het kabinet van premier Mark Rutte schragen. De oppositiepartijen buitelen over elkaar heen in nietszeggendheid. Tot nu toe zijn alleen de SP en – min of meer – D66 in staat geweest de akkoorden inhoudelijk neer te sabelen middels leuke vondsten of keiharde sneren, oftewel ‘frames’.
“Wilders gaat nog van ons horen”, zei Ad Koppejan in het TV-programma Nieuwsuur. “We hebben een heel krachtige positie”, voegde Kathleen Ferrier daar aan toe. Dreigende taal van twee voormalige rebellen van de CDA-fractie die nog niet door hebben dat ze zichzelf irrelevant maakten op het moment dat ze toegaven aan Verhagen.
Mark Rutte kan in principe bogen op een zeer kleine meerderheid van VVD en CDA, dankzij de gedoogsteun van de PVV van Geert Wilders. Maar uit het regeerakkoord blijkt dat Rutte meerderheden zal moeten gaan zoeken met andere partijen voor een reeks voorstellen. Dit maakt de oppositiepartijen in de Tweede Kamer zeer machtig en zij kunnen Rutte’s kabinet compleet in de tang nemen indien zij dat willen.
Het weekblad The Economist, toch niet bepaald links te noemen, heeft aan de regeer- en gedoogakkoorden geroken en concludeert dat het niks is. “Hoewel het leven er voor puppies op vooruit gaat, wordt het leven voor immigranten een stuk moeilijker”, aldus het blad dat enorm populair is (was, inmiddels?) onder VVD’ers. Een andere alleraardigst, en voor uw gemak vertaald citaat: “[Wilders] wordt niet verplicht zijn beruchte retoriek naar beneden af te zwakken, en dat terwijl het nieuwe kabinet daar onvermijdelijk mee besmet zal raken.”
Lees het hier.
Het CDA heeft sinds de verkiezingen van 9 juni leden verloren vanwege de commotie rond de CDA-fractie in de Tweede Kamer, en de op handen zijnde samenwerking met de PVV. Tegelijkertijd blijft de SP in rap tempo leden kwijtraken na enkele jaren van stevige stijgingen, wint Groenlinks veel leden en heroverden de PvdA en de VVD eerder verloren terrein.
Joost Zwagerman zorgt met zijn artikel ‘Links helpt Wilders door PVV-kiezers te kleineren’ voor beroering bij vast niet alleen de linkse partijen, maar ook het CDA. Alle partijen die de afgelopen jaren kiezers verloren aan Geert Wilders – de PvdA, de SP, het CDA – breken zich het hoofd over hoe ze die kiezers kunnen terughalen. Er zijn politici die Zwagerman’s visie delen, maar de discussie stokt zodra het over de oplossingen gaat die de Wilders-kiezers willen zien.
Komend weekeinde komt het CDA in congres bijeen om te stemmen over het regeer- en gedoogakkoord met de VVD en de PVV. Maar wordt het wel een ‘eerlijk’ congres, of gaat het CDA de PvdA en D66 achterna? Mogen de CDA-leden bijvoorbeeld stemmen over de principiële vraag of samenwerking met de PVV gewenst is?
Maxime Verhagen versnelt het tempo. Hij wil de formatie nu zo snel mogelijk tot een goed einde brengen. Dat is niet zo gek: zijn politieke leven is verbonden aan het welslagen van de regeringsvorming. Maar in ieder geval één CDA-fractielid is vastbesloten de hakken in het zand te zetten: Kathleen Ferrier. Hoe stabiel is het CDA dan nog als pilaar voor het minderheidskabinet? En wat vindt Wilders van de hele situatie?
VVD-leider Mark Rutte staat te popelen om op meerdere manieren geschiedenis te schrijven. Hij wil de eerste VVD-premier leveren en het meest rechtse regeerakkoord in de naoorlogse Nederlandse geschiedenis aan het land opleggen, één waarbij ‘rechts de vingers kan aflikken’, zoals hij zelf zei. Hij moet uitkijken dat hij zijn hand niet overspeelt.