Kirsten Verdel, DSB-strateeg

Kirsten Verdel, bekend als campagne-adviseur voor onder andere de PvdA en haar boek over haar tijd bij de campagne van Barack Obama, was ook een tijdje strateeg en online media-adviseur voor Dirk Scheringa, in de tijd dat DSB Bank hard richting de afgrond gleed. Lang hield ze dit stil, maar nu verschijnt een boek van haar hand waarin ze zegt onthullingen te zullen doen die nauw verband houden met de ondergang van DSB. Ze zat dichtbij het vuur, dus ze zal veel te vertellen hebben. “Haar bijnaam was de ‘Greet Hofmans van Wognum’.”

De eerste keer dat Dirk Scheringa kennis neemt van het bestaan van Kirsten Verdel is als hij haar ziet in een televisieprogramma. Daar vertelt ze over het boek dat ze schreef over haar tijd als medewerker bij de succesvolle verkiezingscampagne van Barack Obama. Scheringa is onder de indruk van het verhaal dat Verdel vertelt, vooral over hoe internet van groot belang was bij het creëren en onderhouden van het imago van Obama, en het mobiliseren van mensen die hem steunden en hem zo het presidentschap bezorgden.

Scheringa denkt er verder niet over na – totdat DSB Bank in grote problemen komt. Scheringa is fervent sportliefhebber en kent Jan de Jong, tegenwoordig directeur bij de NOS maar in een eerder leven betrokken bij NOS Studio Sport. Verdel, fervent wielrenner, kent De Jong ook en via hem komt Scheringa in contact met Verdel. Zij leerde De Jong naar eigen zeggen kennen in Barcelona toen zij daar in de buurt was vanwege de Tour de France.

Verdel werkt dan voor het PR-bureau Dröge & Van Drimmelen, waar zij nu nog steeds in dienst is als senior adviseur.

Internet
In eerste instantie benadert Scheringa Verdel voor advies over het gebruik van internet en sociale media. In die periode – de nazomer van 2009 – duiken er steeds meer verhalen op over de manier waarop DSB Bank zijn geld verdient. Ex-medewerkers doen in de media uitgebreid uit de doeken hoe er binnen de bank over klanten gedacht wordt, en hoe er hoge koopsompolissen met hoge provisies zijn aangesmeerd.

De wereld zit net in de naweeën van de kredietcrisis en dus borrelen er, met de verhalen over het verdienmodel van DSB, vrijwel direct ook vragen op over de financiën van DBS Bank. Is de bank wel solide? Kan de bank de verplichtingen nakomen, indien nodig? Naar later blijkt had ook De Nederlandsche Bank daar grote vraagtekens bij.

DSB Bank en Dirk Scheringa persoonlijk komen onder een barrage van negatieve mediaverhalen te liggen. Scheringa zoekt een manier om het tij te keren. Verdel gooit zich op zijn verzoek vol in de strijd.

“Waar met name Verdel dingen over zei en wel iets vanaf wist, was internet,” zegt Klaas Wilting, voormalig woordvoerder van DSB Bank. “Daarover gaf ze adviezen. ‘Je moet het internet constant scannen op nieuws over DSB’, zei ze. Internet speelt een uitermate belangrijke rol. En dat is ook zo.”

Verdel gaat hard aan het werk. Ze begint positieve berichten over DSB Bank te twitteren. Op fora als Fok!, waar ze onder de naam ‘DarkTower’ dan al een tijd een sport maakt van het aanprijzen van hoge spaarrentes bij exotische banken, promoot ze DSB-producten. In één bericht adviseert ze Fok!-bezoekers een spaarrekening te openen bij DSB Bank, met als motivatie: “Is toch gedekt door garantiestelsel. Simpel.”

Dat schrijft ze op 7 oktober 2009, zes dagen na de oproep tot een ‘bank run’ van Pieter Lakeman en één dag voordat Dirk Scheringa en Jelle Hendrickx van de Stichting Steunfonds Hypotheekproblemen een akkoord aankondigen over een schadeprocedure voor DSB-gedupeerden.

Op twitter reageert ze uitgelaten op kleine overwinningen die Scheringa boekt. Zoals op de ochtend van 12 oktober, als het Financieele Dagblad en de Volkskrant hun beruchte artikelen publiceren over een door de rechter afgewezen aanvraag tot onder curatele stelling van DSB. Verdel kondigt enthousiast aan dat er een aanval zal komen op DNB-president Nout Wellink en toenmalig minister van Financiën Wouter Bos. “Full frontal attack op Bos en Wellink, die onjuiste info lekten naar pers vannacht. DSB-top nu onderweg naar rechtbank A’dam.”

Op 15 oktober, vier dagen vóór het definitieve faillissement van DSB, krijgt Scheringa van een rechtbank nog even respijt om een geldschieter te vinden. “Ik ben echt helemaal flabbergasted over de uitspraak van de rechter. Wat een waanzinnige overwinning voor DSB. Nu hopen dat Bos komt praten!”, twittert Verdel.

Strategie
Verdel krijgt al snel na haar entrée een veel prominentere rol binnen DSB Bank. Ze groeit uit tot strateeg die dicht bij Scheringa staat. Hij vraagt haar regelmatig om advies. “Ze was niet bij Scheringa weg te slaan in die laatste maanden”, aldus een freelance woordvoerder die in een andere hoedanigheid betrokken was bij de gebeurtenissen rond DSB Bank, maar die anoniem wenst te blijven. Ook Wilting bevestigt dat Verdel en Scheringa goed door één deur konden en dat hij haar waarschijnlijk om raad vroeg: “Het kan best zijn dat ze zich met de strategie bemoeid heeft.”

Maar het gaat verder dan dat. Verdel gaat helemaal op in de casus DSB Bank. “Op een gegeven moment zou er een uitspraak komen van een Amsterdamse rechtbank. Scheringa hield in een ruimte in het DSB Bank-gebouw in Wognum een toespraak tot het personeel, waarna hij zou afreizen naar Amsterdam om de uitspraak te horen. Verdel stond naast hem en riep uit volle borst: ‘We gaan allemaal mee!’”, vertelt een bron.

Ontkenning
Gevraagd naar een reactie, ontkent Verdel alles. Ze stond niet naast Scheringa in een ruimte, beweert ze. Ze juichte niet mee met het personeel en ze ging al helemaal niet mee naar een rechtbank in Amsterdam. Dat terwijl televisiebeelden van onder ander het NOS Journaal, RTL Nieuws en RTV Noord-Holland duidelijk laten zien dat ze schouder aan schouder met de complete raad van bestuur van DSB Bank een rechtbank in loopt.

Volgens haar was zij niet bij DSB Bank betrokken als strateeg, en ook niet als adviseur voor online media. “Er waren nieuwe producten gekomen bij DSB Bank. Dit omdat de bank van het koopsompolissen-verdienmodel was afgestapt. Ik zou ingehuurd worden om langs te gaan bij DSB Bank-filialen om daar die nieuwe producten te gaan evalueren. Maar dat is er nooit van gekomen.”

Ze stond Scheringa ook niet met raad en daad bij op andere vlakken, verklaart ze. “Hij heeft mij persoonlijk gevraagd  hem te helpen met het imago van de bank. Maar dat wilde ik niet want ik vond dat ik daar te weinig vanaf wist. Daarnaast was ik juist heel kritisch op Scheringa.”

Frans van Drimmelen, mede-oprichter van Dröge & Van Drimmelen, is enigszins verbaasd over de ontkenning van Verdel. Gevraagd of zij Scheringa op strategisch niveau adviseerde, antwoordt hij: “Absoluut.”*

Waarom Verdel zo mistig deed over haar werkzaamheden voor DSB Bank, is onduidelijk. Ook nu vermeldt haar CV op de website van Dröge & Van Drimmelen niet dat ze voor DSB gewerkt heeft. De site zelf noemt DSB Bank trouwens ook niet als klant.*

Misschien wilde ze de zaak stil houden in de aanloop naar de presentatie van haar boek, dat onthullingen belooft omtrent de ondergang van DSB Bank. Of misschien wilde ze niet dat uitkwam dat zij betrokken was bij DSB Bank en de PR-campagne die vanuit de top van het bedrijf gevoerd werd.

Want haar aanwezigheid werd niet door iedereen gewaardeerd. “Gekscherend was haar bijnaam de ‘Greet Hofmans van Wognum’”, aldus een anonieme bron, vanwege haar nauwe band met Scheringa. Want op de PR-strategie van DSB Bank valt wel het één en ander af te dingen, stelt de freelance woordvoerder met 20 jaar ervaring. Klaas Wilting gaat daar een eind in mee. “Ik riep al jaren dat er een directeur communicatie moest komen. Voor het bedrijf was het denk ik goed dat er iemand van buiten kwam om mee te discussiëren over het mediabeleid”, voegt Wilting als een positieve noot toe over de komst van Verdel.

Hendrickx
Volgens Wilting faalde het mediabeleid waar het ging om het succesvol oproepen van gedupeerden van koopsompolissen met hoge provisies om zich te melden bij DSB Bank, al is niet duidelijk of Verdel zich ook met dat deel van het mediabeleid bemoeide. De bank had zelf een hulpprocedure in het leven geroepen voor gedupeerden na de lawine aan negatieve media-aandacht.

In plaats daarvan dook – naast Verdel – in de nadagen van DSB Bank een ander persoon op: Jelle Hendrickx, de voorman van de Stichting Steunfonds Hypotheekproblemen. Die “likte zich in bij Scheringa, tot woede van Wilting”, meldt een bron.

Wilting bevestigt dat hij Hendrickx in het geheel niet vertrouwde. De voormalige diender is zijn politieneus nooit helemaal kwijt geraakt, en de geur die Hendrickx afscheidde beviel Wilting helemaal niet. Zodanig zelfs dat Wilting in het geheim een onderzoek startte naar de achtergrond van Jelle Hendrickx. Wat hij vond, bevestigde zijn vermoedens.

“Ik ga niet zeggen waar ik allemaal achter ben gekomen. Laat ik volstaan met de opmerking dat het voor mij voldoende was om niet met die meneer aan één tafel te willen zitten.”

Wilting werkte al jaren voor Dirk Scheringa, die beroemd dan wel berucht is om zijn eigen willetje. Wilting confronteerde Scheringa met de resultaten van zijn onderzoek naar Hendrickx en drong er bij zijn baas op aan dat hij de samenwerking met Hendrickx stopte. Maar Scheringa weigerde dat. Niet lang daarna kreeg Hendrickx, op gezag van Scheringa, zelfs een eigen ruimte in één van de DSB-gebouwen in Wognum. Op 8 oktober kondigden Scheringa en Hendrickx aan dat ze een akkoord hadden bereikt over de afwikkeling van de schade bij DSB-gedupeerden. Uiteindelijk onthield De Nederlandsche Bank haar goedkeuring, waardoor de deal nooit van de grond kwam.

De deal met Hendrickx viel slecht bij Wilting en DSB’ers die hij op de hoogte had gesteld van zijn onderzoek. Maar Scheringa’s wil was wet, en de baas was inmiddels wanhopig. “Ik snapte het wel”, zegt Wilting nu. “Hij pakte iedere strohalm aan.”

“Mensen hadden naar ons moeten komen, of naar het Kifid (Klachteninstituut Financiële Dienstverlening – red.) moeten gaan. Nu zijn een heleboel mensen hun geld kwijt.” Achteraf bleek het één en ander niet te kloppen bij de Stichting Steunfonds Probleemhypotheken zelf.  Hendrickx is daar inmiddels vertrokken.

Kirsten Verdel heeft maanden lang verkeerd in de top van DSB Bank. Ze heeft daar dingen gehoord en gezien die vast interessante stof voor een boek zullen opleveren. De vraag die dit artikel poogt op te roepen, is: welke Kirsten Verdel heeft het boek geschreven? De Verdel die Рnaar eigen zeggen Рvanaf dag ̩̩n al kritisch was op Dirk Scheringa en zijn methodes, of de Verdel die Рnaar eigen zeggen Рalleen maar producten zou gaan evalueren en Scheringa enthousiast adviseerde?

Naschrift Ik krijg veel reacties van mensen die zich ietwat verkneukelen omdat Kirsten Verdel in dit stuk wordt ‘aangepakt’. Welnu, aanpakken, beschadigen, voor lul zetten, geloofwaardigheid aantasten -  dat is allemaal uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit stuk. Het is eigenlijk per ongeluk tot stand gekomen. Nog werkend voor nieuwssite Z24, kreeg ik uit diverse hoeken in de PR-sector signalen dat Verdel op een hoog niveau adviezen had gegeven aan Dirk Scheringa. Ze zat dichtbij het vuur in een cruciale periode, ik was bezig met DSB-verhalen, en daarom besloot ik Verdel te benaderen als bron.

Maar tot mijn verbazing ontkende zij in alle toonaarden dat ze dingen had gedaan voor Scheringa, ondanks alle bevestigingen die ik had, ook on the record, en ondanks alle bewijzen, zoals haar twitterberichten. Dat vond ik uiterst vreemd. Ze werkte immers voor een PR-bureau, dus het zou volstrekt normaal zijn geweest als ze het bestuur van DSB had geadviseerd.

Die vreemde ontkenningen waren voor mij reden om Verdel niet tot bron, maar tot onderwerp te verklaren: een stuk over een belangrijke adviseur van Scheringa, maar die ontkende dat ze dat was, sterker nog: een adviseur die niet alleen ontkent, maar ook nog zegt dat ze uiterst kritisch was op Scheringa. Zoals zo vaak werden niet de feiten zelf, maar de ‘cover-up’ het verhaal.

Verdel drong er bij mij op aan dat ik niet over haar en DSB zou publiceren. Ze wilde niet dat het bekend werd, ondanks het feit dat in het PR-wereldje al heel lang rond zong dat ze op hoog niveau voor DSB had gewerkt. In telefoongesprekken beloofde ze mij “belangrijke onthullingen” toe te spelen als ik zou wachten met publicatie, “in ieder geval tot na het rapport van de commissie-Scheltema”. Dan zouden we weer contact hebben. Waarom ze wilde wachten, wilde ze niet zeggen.

In verband met (ook persoonlijke) drukte van mijn kant en daarna het einde van mijn dienstverband bij Z24 vanwege een reorganisatie, is er niets meer van gekomen. Van Verdel’s kant bleef het ook stil, en nu weet iedereen waarom: ze was bezig met een boek. Het zal nu wel snel duidelijk worden in welke hoedanigheid zij werkte voor DSB. De feiten, uitspraken en bevestigingen in dit stuk spreken in ieder geval voor zich, evenals de ontkenning van dit alles van Verdel, die (zoals het hoort) eveneens verwerkt is.

Correcties:
-*De website van Dröge & Van Drimmelen vermeldt inmiddels wel DSB Bank als een voormalige klant. (Met dank aan commenter ‘gs’.)
-*Het was niet Gijs Dröge, mede-oprichter van Dröge & Van Drimmelen (en tegenwoordig eigenaar van Public Green)  maar Frans van Drimmelen die ik sprak over Verdel. Kwestie van het door elkaar halen van namen.

Kaj

Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.