Ik ken een Amerikaanse generaal uit de Tweede Wereldoorlog die zich nu waarschijnlijk een breuk lacht in zijn graf: George S. Patton. Deze rechtse houwdegen maakte zich in zijn veldtochten tegen de Nazi’s niet bepaald geliefd bij zijn superieuren door zijn zogenaamde ‘versterkte verkenningen’ . Had Patton het bevel gekregen om ergens halt te houden en zinde dat hem niet, dan stuurde hij er een ‘reconnaissance in force’ op uit, een ploeg verkenners die van Patton de opdracht kreeg verzeild te raken in gevechten met Duitse eenheden, opdat Patton wel móest reageren — en hij dus de bevelen aan zijn laars kon lappen. Wellicht dat de Nederlandse troepen in Afghanistan nu dezelfde grap uithalen.
Patton noemde zijn methode de ‘Steensoep-methode’, genoemd naar het fabeltje, en hij paste hem veelvuldig toe. Een zwerver klopte eens aan bij een vrouw die alleen woonde, ver buiten de bewoonde wereld. De zwerver had honger, zei hij, maar zei tegen de vrouw dat hij soep kon maken van stenen, en vroeg of hij haar soepketel mocht gebruiken en water kon krijgen. Geïntrigeerd zei de vrouw ‘ja’ en de zwerver ging aan het werk. Ze zag door het raam hoe de zwerver inderdaad stenen in het water deed. Na een half uur kookte het water en de zwerver klopte weer aan. De soep vorderde, nu waren alleen nog wat wortels, selderij en wat uien nodig. De nieuwsgierige vrouw stemde toe en nog eens een half uur later klopte de man weer aan; de soep was bijna klaar, er was alleen nog wat peper en zout nodig. Tien minuten later was de soep klaar en de vrouw kwam naar buiten. “Alstublieft,” zei de zwerver nadat hij al twee koppen op had, “steensoep!” “Lekker, maar…” stamelde de vrouw na het proeven, “dat lijkt wel gewoon groentensoep…”
Patton haalde de ‘grap’ menigmaal uit, vaak ten koste van de soldaten die hij op ‘verkenning’ stuurde, en zorgde zo regelmatig dat hij toch die paar kilometers verder op kon rukken dan de bevelen stipuleerden. En dit gevalletje in Afghanistan ruikt ook héél erg naar groentensoep…
Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.
European Commission chairman José Manuel Barroso and Competition commissioner Peter Mandelson this week returned from their latest diplomatic mission to China — and the news they’re bringing back with them is decidedly not good. Because like so many of them, they too seem to have succumbed to the power of the pushers of that epitomy of Economic Drugs: uncut, pure, dirt-cheap labour. And lots of it.
En daar gaat ‘ie dan, down down down: de Amerikaanse dollar. Om 14:24, vandaag 18 oktober 2007, moest er $1.4301 betaald worden voor €1. En dat is historisch want het is de eerste keer sinds het ontstaan van de Euro dat men zoveel dollarcenten moet betalen voor de Europese munt. 