Argentinië heeft de Dakar Rally dit jaar, maar had ook de Cafayate-Cachi Rally. Eén Chevrolet Corsa en niets anders dan glijerige kiezelstenenwegen.
Dat ´wegen´ was een grapje. Ik snap werkelijk niet wat de Argentijnen bezielt om een belangrijke verbindingsweg niet te asfalteren. In plaats daarvan is het 200 kilometer stof, bijeen gehouden door kiezels die uiteraard alle kanten uitvliegen als je er overheen rijdt.
Leuk als je in een huurauto zit.
Het was heet, en de rit duurde vijf uur; niets anders dan zeer ingespannen naar de weg turen om de grootste stenen en de puntigste kiezels te mijden. Regelmatig schoot een kiezel keihard tegen de bandenbak en dat gaf vaak zo´n grote knal dat Marie en ik tegen het dak zaten.
Want je bent als chauffeur, die nog nooit in de bergen gereden heeft, bang voor 2 dingen: dat je óf van de weg raakt, óf dat je de lak van de huurauto zó beschadigt dat je je no-risk (toch zo´n 630 euro) kwijt bent.
We zitten nu in Cachi, een ouder Indiaans dorpje en dat kun je zien. De mensen hier hebben een donkerrood-bruine huid die van leem lijkt. De gezichten zijn rond en ik heb er al één met een bolhoedje op gezien.
We hebben mooie foto´s geschoten die we zeker zo snel mogelijk proberen te uploaden.
Verder is het hier zo´n 30 graden, maar we zitten op 2200 meter hoogte en dan zakt het kwik ´s nachts onder de 20 graden. Belachelijk 😛
Morgen naar Salta via een mooi nationaal park, maar ook (WEER) hoge bergen en kiezelwegen… Bah. Daarna, op de 15e, het vliegtuig terug naar Buenos Aires, waar we ´s avonds de bus pakken naar de Iguazú-watervallen.
Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.