Amsterdams D66 stapelt fout op fout

D66 in Amsterdam maakt de ene amateuristische fout na de andere in de campagne. De stadsbrede verslaggeving over de slecht verlopen debatten voor lijsttrekker Ageeth Telleman liegen er niet om.  Enige wanhoop is al te bespeuren, zoals de reactie van D66-voorzitter Teun Gautier in de reactiepanelen van Het Parool onderaan het artikel laat zien. Het eerste debat verliep ook niet bepaald vlotjes.  Tot overmaat van ramp moet een D66-voorlichter de eigen lijsttrekker corrigeren – in iedere campagne een negatieve gebeurtenis van epische proporties. Dit soort aandacht kan D66 missen als kiespijn. En dit soort berichten, waarin de ene afdeling van D66 de andere tegenspreekt, helpt ook niet bepaald. Maar zal het allemaal genoeg zijn om de verkiezingen te verliezen?

In de landelijke peilingen snoept D66 zo’n beetje de helft van het PvdA-electoraat weg. Wouter Bos en Mariette Hamer kunnen bij die overgestapte kiezer geen goed meer doen. Wat Bos of Hamer ook zeggen, de boze PvdA’er blijft met zijn proteststem hardnekkig ‘Pechtold!’ roepen bij iedere enquete en peiling. En dat is volstrekt logisch. Minder logisch is het dat D66 Amsterdam zo’n puinhoop maakt van de eigen campagne.

Het lijkt wel alsof het team voor D66 Amsterdam een eigen campagne voert, los van de afdelingen. Daar bovenop lijkt het ook wel alsof lijsttrekker Telleman een campagne voert die los staat van D66, of in ieder geval het verkiezingsprogramma. En iedere fout die zij maakt wordt dagenlang uitvergroot in de Amsterdamse media. En dat is óók weer logisch, want dankzij de landelijke peilingen geldt D66 als de grote belofte in Amsterdam. Die partij moet het nu waarmaken, steekt meters hoog boven het koren uit, en dan kunnen koppen hard rollen.

Door al dit gedoe krijgt D66 het niet voor elkaar het eigen programma voor het voetlicht te brengen. Al wat de kiezer nu zo’n beetje weet is dat D66 graag de PvdA zou aflossen als de grootste partij in Amsterdam, of althans: dat de PvdA van de troon gestoten moet worden. Maar daarin verschilt D66 niet van de VVD, de SP en zelfs het CDA in de raad. Maar zelfs als je wel bij de volgende vraag komt die de kiezer stelt – waarom zou ik D66 moeten stemmen? – dan heeft de partij ook een probleem. Want zowel qua track record in de raad als qua verkiezingsprogramma is er weinig dat D66 erg doet onderscheiden van de PvdA.

D66 stemde de afgelopen vier jaar bij zo’n beetje  ieder college- of raadsvoorstel mee met de PvdA. Op alle grote beleidspunten steunde D66 de PvdA. En nog steeds haast iedere D66’er zich te bevestigen dat het achter PvdA-wethouder Lodewijk Asscher staat in zijn aanpak van Project 1012, het schoonmaken van de Wallen. En steunt de partij de PvdA door dik en dun waar het gaat om de Noord-Zuidlijn. Dat kan ook niet anders, het was immers D66 dat in 1988 het plan voor die lijn afstofte. Dat maakt het lastig voor D66 om zich te onderscheiden van de PvdA. Andere partijen wijzen D66 ook steeds weer op het verleden van collaboreren met de PvdA.

Het verkiezingsprogramma van D66 levert ook niet heel veel verschillen op. Op veel vlakken zijn de PvdA en het altijd genuanceerde D66 het wel zo’n beetje eens, behalve op twee zaken: de stadsfinanciën en het woningbouwbeleid. D66 wil bezuinigen, gezien de enorme kosten van de Noord-Zuidlijn en de lagere afdracht van het Rijk aan Amsterdam de komende jaren. Daarbij heeft D66 vooral het armoedebeleid van de PvdA in het vizier. D66 vindt dit beleid nergens toe leiden. Qua woningbouwbeleid wil D66 af van de PvdA-regel die verordonneert dat tenminste 30% van nieuw te bouwen woningen voor de sociale sector moet zijn, dus met relatief lage huren. De PvdA wil ook bezuinigen, maar dan niet op de armoedegeld-potjes. Wat betreft de hervorming van de woningbouwmarkt kan D66 op weinig sympathie rekenen onder de Amsterdammers, althans niet als je de peilingen en onderzoeken moet geloven. Een forse meerderheid van de Amsterdammers is voor het in stand houden van de sociale woningbouw. D66 en de VVD hebben in al die jaren de Amsterdamse kiezer niet kunnen overtuigen van de noodzaak om de woningmarkt te hervormen. Met dank aan Sybilla Dekker.

Als je track record is dat je het vooral eens was met het college van PvdA en Groenlinks, en je eigen verkiezingsprogramma vertoont opmerkelijk veel overeenkomsten met dat van de PvdA, dan moet je niet gek staan te kijken als kiezers je niet begrijpen als je ‘ANDERS JA D66′ roept (zoals D66 doet op verkiezingsposters).

Kat in ’t bakkie voor de PvdA dus, zou je zeggen. Met de chaotische D66-campagne en de sterke campagne die de PvdA momenteel voert, kan het op 3 maart bijna niet anders of D66 wint er wel zetels bij, maar lang niet zoveel als je volgens de landelijke peilingen zou verwachten. Het hoongelach in de PvdA-hoek is bijna hoorbaar door de muren heen.

Tijd voor een reality check. De PvdA moet zich afvragen in hoeverre kiezers zich in hun politieke keuze laten beïnvloeden door verslaggeving over de campagne in de lokale media. Zullen zij zich eerder laten leiden door berichtgeving over de barre campagne van D66 in Het Parool of de tactische glimlach van Alexander Pechtold en het gestuntel van Bos en Hamer in de landelijke media?

Het zou zomaar eens kunnen dat Telleman op 3 maart met een grote grijns alsnog een eclatante zege binnenhaalt omdat protesterende PvdA’ers gewoon té pissig waren om zich de kans te laten ontnemen om hun woede te luchten in het stemhokje.

Kaj

Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.