Arme Mark Rutte. Kiest hij voor een kabinet met CDA en PVV, dan is de kans op een vleugellam kabinet levensgroot. Kiest hij toch voor PaarsPlus, met PvdA, D66 en Groenlinks, dan is een meerderheid in de senaat binnen handbereik maar kan hij de door hem zo vurig gewenste omschakeling van Nederland naar zijn marktliberale ideaalbeeld nauwelijks realiseren.
Stel, Mark Rutte formeert zijn kabinet met CDA en PVV. Het regeerakkoord, met daarin zware bezuinigingen en hervormingen, wordt gepresenteerd. En net als in 2002 en 2003, toen de rechtse hervormingskabinetten van CDA/VVD/LPF en CDA/VVD/D66 hun plannen presenteerden, rolt er een schokgolf door Nederland die velen in de peilingen naar de PvdA drijft.
Het CDA en D66 lekten toen veel kiezers naar de gematigd linkse partij van Wouter Bos. Rutte ziet al voor zich hoe tegen zo’n achtergrond de provinciale statenverkiezingen plaatsvinden, waaruit de Eerste Kamer voortkomt: de PvdA, Groenlinks en de SP winnen fors, daarmee genoeg zetels winnend om samen met senatoren van andere oppositionele partijen alle hervormingsvoorstellen van het kabinet te blokkeren. Gevolg: Rutte’s kabinet is vleugellam.
Dat kan Rutte voorkomen door het eerste regeerakkoord gematigd te laten zijn qua hervormingen en bezuinigingen. Rutte’s kabinet lijkt minder hard te willen saneren, de VVD en het CDA verliezen niet al te veel zetels bij de provinciale statenverkiezingen, de PVV komt voor het eerst sterk vertegenwoordigd in de senaat en de schade kan meevallen.
Maar dan zit er al wel een VVD/CDA/PVV-kabinet. Zelfs zonder een hard bezuinigingsprogramma kan alleen al de aanwezigheid van de PVV in een kabinet voldoende zijn om mensen naar de linkse partijen te drijven, al was het maar omdat alle rechtse partijen in de regering zitten. Het CDA, nu al gehalveerd, zal daar niet op zitten te wachten en zelfs de VVD is tot op het bot verdeeld over regeringsdeelname. Alexander Pechtold van D66 verwelkomt de protesterende VVD’ers met open armen, Job Cohen aait de binnenstromende linkse CDA-kiezers graag vaderlijk over hun bolletje.
De sleutel ligt hoe dan ook in de regeerakkoorden die Rutte, Verhagen en Wilders zouden sluiten. Hoe gematigder die zijn, hoe minder kans er is op onrust. De vraag is of Rutte en Wilders zich zo in kunnen houden. Ras-opportunist Wilders vermoedelijk wel – de man die 16 jaar lang deel uitmaakte van de rechtervleugel van de VVD en zich nu opstelt als kampioen van oud-linkse sociaal-economische ideeën, geeft zijn breekpunten maar al te graag weg voor het regeringspluche. (Zie zijn AOW-standpunt.)
Maar het grootste dilemma is voor Rutte. Zal hij zich in kunnen houden en de kans laten varen om echt VVD-beleid te maken?
Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.
5 reacties op “Rutte’s dilemma”
Tsja. Dit soort dingen daar heb je alleen maar last van als je vind dat regeren een proces is wat onderhevig is aan quotum en quorum. De enige kans voor Rutte om VVD-beleid te propageren is partijleider blijven en een wijzer bestuurder aan te trekken als PM die gaat REGEREN zonder zich daar veel aan partijpolitiek gelegen te laten liggen. Dan dunkt me dat de problemen om te komen tot een PaarsPlusPlus combinatie wel overkomelijk zijn. VVD, PvdA, D66, GL en SP leveren een aantal ter zake kundige bestuurders om ministersposten te bezetten die kunnen gaan regeren, de partijpolitiek keert terug waar hij hoort, namelijk in de Eerste en Tweede Kamer en we kunnen makkelijk aan de slag.
Geen probleem lijkt me, zolang we maar willen.
Ik denk als dit kabinet zich in het eerste jaar richt op de volgende zaken: hard snijden in de overheidsuitgaven, immigratie slechts mogelijk maken voor kansrijke immigranten, meer politie op straat en aanleg wegen… Dan blijven stemmers aan boord en krijgen zij hier en daar met steun van D66 (en in sommige gevallen zelfs PvdA) de nodige zaken geregeld.
Brinkman zal staatssecretaris moeten worden onder bevel van een stevige VVD minister. Zo vermijdt Rutte zetelverlies bij PVV en neemt hij niet te veel risico op een belangrijk ministerie.
Probleem is dan volledig opgelost.
Paars of Paars plus is té links en geeft voor Rutte’s eigen partij alleen maar méér zetelverlies.
Ruurd verwoord de natte droom van links. Maar dat zou pas echt kiezersbedrog zijn. Links moet samenwerken met aartsvijand nummer 1 en VVD moet zijn huid weggeven (niet eens verkopen) aan een conglomeraat van potverdeerders. Dat zou een exodus van VVD stemmers naar CDA en PVV als gevolg hebben
ouei: verwoord=verwoordt
PVV’ers zullen NOOIT, dan misschien slechts in een enkel geval, overstappen naar D’66. De haat voor die partij is algemeen.