Alexander Pechtold (D66) is van alle lijsttrekkers der politiek partijen het “minst betrouwbaarâ€, zo stellen panelleden van het programma ‘EénVandaag’ volgens dit bericht. Het bericht stelt verder dat de panelleden Pechtold en collega-lijsttrekker Geert Wilders in vrijwel alle categorieën “onderaan bungelen†qua rapportcijfers betreffende onder andere ‘Betrokkenheid’, ‘Schoonzoon-gehalte’, ‘Betrouwbaarheid’ en nog zowat leuks. Is dit wat betreft Pechtold een verrassing? Geenszins.
Want ondergetekende heeft Alexander Pechtold tijdens de lijsttrekkersverkiezingen voor D66 van dichtbij mee mogen maken en tijdens die momenten, tijdens welke hij veelal omringd was door politieke concurrenten, bleek hij een persoon voor wie vooral zijn eigenbelang ver, héél ver voorop stond. Deed het partijbstuur een beroep op alle kandidaat-lijsttrekkers om zich te houden aan een planning van dat bestuur, dan schoof Pechtold dat belang terzijde en meldde onomwonden dat het niet in zijn belang was. Ook vond hij het nodig om tijdens zoiets futiels als een belangrijke vergadering om de zoveel tijd uitslagen van een voetbalwedstrijd van Jong Orange in de rondte te bleren. Want die kreeg hij namelijk binnen via zijn mobiele telefoon, waarmee hij druk aan het SMS’en was. Dat er een gewichtige vergadering plaatsvond, deerde hem kennelijk niet.
Ook later tijdens de lijsttrekkerscampagne waren er momenten dat Pechtold zich van zijn slechtste kant liet zien. Kritiek op zijn manier van leiderschap, op zijn tijd als minister: het werd allemaal van tafel geveegd. Eén van de kandidaten, Hein van Meeteren, verweet Pechtold regelmatig dat hij weigerde toe te geven dat D66 grote fouten had gemaakt. Niet zozeer om Pechtold te beschadigen, maar om de partij er weer bovenop te krijgen. Het mocht niet baten; volgens Pechtold had D66 niks fout gedaan, en hijzelf al helemaal niet. Pas onlangs, tijdens het laatste partijcongres, begon Pechtold aan zijn grote mea culpa-tocht langs alle camera’s. Maar ook dat pas nadat partij-coryfee Hans van Mierlo onomwonden had gezegd dat D66…grote fouten heeft gemaakt.
Oftewel, D66-vader Van Mierlo sprak en Pechtold ging direct op zijn knieën. En laat dat nou ook zo typisch des Pechtold zijn. Hij begeeft zich graag onder de D66-bobo’s van wat sommigen binnen de partij ‘het Zoencircuit’ noemen; een verzameling van voormalige D66-bestuurders en -politici, doorgaans dezelfden die D66 de afgelopen 15 jaar nederlaag na nederlaag bezorgden. Pechtold leeft iedere keer helemaal op als hij vriendschappelijk op de schouder geslagen wordt of een knuffel krijgt van één van de artiesten uit dit Titanic-orkestje. Fluks beent hij naar het midden van het gebruikelijke kringetje mislukte ex-generaals en blijft daar. Er is een spreekwoord voor mensen als hij, iets over dat je besmet raakt door met wie je omgaat, maar het ontgaat me nu.
Pechtold, kortom, is naar mijn mening zo iemand die naar boven likt terwijl hij naar onderen schopt. Maar hoezeer je die vervelende karaktereigenschap ook probeert te verhullen, mensen zijn slim genoeg om door dat laagje vernis heen te prikken. Dat blijkt uit de mening van dat panel, dat overigens uit enkele honderden mensen bestaat. Natuurlijk helpt het ook niet dat hij lijsttrekker is van een partij die de afgelopen jaren keer op keer lak had aan de ene belofte na de andere toezegging. Hoe vaak heeft D66 gezegd iets niet te zullen doen, om het dan toch te doen, en andersom?
Een andere lijsttrekker, die niet over dezelfde D66-eigenschap beschikt als waar kiezers hem nu mee identificeren, had die zweem van onbetrouwbaarheid misschien nog kunnen wegpoetsen. Maar helaas voor hen die nog geloven in D66 hebben Pechtold en die partij elkaar inderdaad helemaal gevonden.
Communicatiestrateeg en schrijver van het boek ‘Megafoonpolitiek‘. Op Twitter te vinden als @kajleers. Politiek bewust, voormalig financieel-economisch journalist, muziekmaker, professionele kletskous, schrijver. Geeft ook social media-trainingen, denkt graag met je mee over communicatiestrategie. En ja, content is en blijft King.